15 jaar geleden raakte we maar niet zwanger van ons eerste kindje. Moeder worden voelde voor mij mijn reden voor bestaan, dus we gaven niet op.

We kwamen in de medische molen terecht en ik onderging meerdere vruchtbaarheidsbehandelingen. In die tijd worstelde ik met gevoelens van wanhoop en paniek. Uiteindelijk raakte ik zwanger. We voelde ons zo gelukkig en ik verlangde al snel naar een tweede kindje. Na meerdere vruchtbaarheidsbehandelingen raakte ik weer zwanger en mocht we negen maanden later ons tweede kindje in onze armen sluiten.

Het is misschien goed om te vertellen dat zowel mijn man als ik in die tijd verminderd vruchtbaar waren. Ondanks deze verminderde vruchtbaarheid in die periode raakte ik na deze twee zwangerschappen spontaan en  snel zwanger van mijn derde, vierde en vijfde kindje.  Was er iets veranderd? Ja, absoluut. Door mijn innerlijk reis en de innerlijke reis van mijn man en met behulp van anderen werd mijn menstruatie cyclus regelmatiger en korter naar uiteindelijk een 28 dagen cyclus en werd het zaad van mijn man aanzienlijk beter. We hebben dit overigens nooit laten testen,maar in de tijd dat we in de medische molen zaten kwam mijn man na de iui behandelingen alleen in aanmerking voor icsi, voor ivf was zijn zaad niet goed genoeg. Er moest wat verbetert zijn na 3 keer spontaan en snel zwanger te zijn geraakt.

Nu ik mama ben van vijf kinderen waarvan één zwangerschap eindigde in een miskraam voel ik mij nog steeds erg verbonden met zwanger worden. Het is soms een zware reis, maar ook een hele mooie reis, waar je jezelf keer op keer tegenkomt. Zij het in verlangen of wanhoop.

In mijn eigen reis om zwanger te worden heb ik veel geleerd en ik zie het als mijn passie om andere mensen te helpen met zwanger worden.